Çevremdeki her sesi duyuyorum.
Hepsinden bir parça algılıyorum, algımı parçalara ayırıyorum. Belki bu yüzden dikkatim çabuk dağılıyor, algıda güçlük yaşıyorum…
Çevremdeki herkes benim. Hepsini içimde yaşatıyorum. Düşmanlarım ile dostlarımı, ailemi aynı yere koyuyorum. Kurda kuzuyu emanet ediyorum; kuzu kurda zarar veriyor. Buna herkes şaşıyor bense anlıyorum.
Matsyanyaya ile dalga geçiyorum.
İçimde bir düşman var hepsinden daha tehlikeli, hepsinden daha ben… En çok onu seviyorum, kendime yakın tutuyorum. O benim zihnimi deşiyor, içimi kemiriyor. Bense ona iyi davranıyorum, onu alkolle besliyorum.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder