Zaman… zaman… zaman...
Neydi zaman, hareketin ölçüsü mü? Her şeyin ilacı mı? En iyi öğretmen mi?
Neydi Allah aşkına bu zaman, milyarları peşi sıra dolandıran. Yoksa dolandırıcılar kralı mıydı bu zaman?
Eski Yunan düşünürü, fazla düşünmüş üstünde belli. Zaman demiş; eminim bu sırada öğrencilerinin suratına bakıp ulan madem açtık bu akademiyi artistik bir şey söyleyeyim şunlara da bir şey sansınlar. Şu eleman da her şeyi not alıyor, tarihe rezil olmayalım sonra. Zaman demiş; hareketin ölçüsüdür çocuklar. Dediği gibi de dersi bitirmiştir kesin, hocam ben anlamadım demesin kimse diye.
Birisi de gecenin karalığında, zaman her şeyin ilacıdır diye bağırıp kaçmış. O gün bugündür herkes zaman her şeyin ilacıdır, diye tutturmuş. Florence Nightingale’in emeğine yazık, Hipokrat’ı at tepti at! Zaman diye kapsül yapılsın o zaman yutana da şu kadar saate etkili olur ama bünyeden bünyeye de etkisi değişir yazılsın. Garanti, yok satan ilaç olur valla (yok satan!) !
Zaman en iyi öğretmen midir? O zaman okullarda nitelikli zaman geçirme dersleri açılsın. Bir de rica edeceğim; felsefeye artık girilsin. Okullarda okutulan tüm felsefe kitapların ismi “Felsefeye Giriş” mi olur allasen. Giremiyorsanız giremiyoruz diyin; gençlerin önü açılsın.
Dostlarım, zamanlarını boşa harcadıklarım... Zaman çok geniş bir yanılgıya verilen daraltılmış bir isimdir. Zaman, ona ne anlam veriyorsanız odur. Oyun zamanı, müzik zamanı, zırlama zamanı... Türevleri mevcuttur, ucu bucağı yoktur. Bana göre şu an zaman; hayatımdan sessizce çıkanların gittiğini anlayıp kabul etme zamanıdır. Kaktüsler, papatyalar, yaseminler, goncalar hepsi gitmiştir. Kırlangıçlar gökyüzünde olduğu sürece, arı kuşlarının kanatları serbest kaldığı müddetçe zaman geçip gitsinler önemi yok. Tüm gidenlere de selam olsun.
Yanlışlarım varsa hata yapma zamanıma denk gelmiştir. Umarım bu yazı okuma zamanınıza denk gelmiştir. Belki de ben çoktaan gitmişimdir...
