Hep bir üşengeçlik! Sırtımdaki
ağrı da kolumdaki ağrı da, hepsi üşengeçlikten. Yazmaya üşenen bir yazarı kim
okur? Bu beni ta on üç buçuktan vurur. Aklım düşe dokunur, elim düşeyazar ve
belki ben düşerim kim bilir?
Peki, ben aslında kimim? Basit
bir üşengeç? Çok zora gelmedikçe her zaman doğruyu söyleyen Doğrucu Mamut( hani
şu bin beş yüz yetmiş altı kalpten kovulan)? Eskiden itiraf ettiğim gibi
densizin biri miyim, aniden gider miyim? Hepimiz gidiciyiz, o konuya girmeyelim.
Belki de ukalayımdır ha ne dersiniz? Yani kendimi bu kadar yererken kesinlikle çokbilmişlik
yapıyorumdur. Daha birçok şey var aslında sayabileceğim, dökebileceğim. Ama
konumuz benim kim olduğum değil. Aslında bir konu yok, sadece konuşuyoruz. Lan aslında
bu bizli mizli konuşup yazmaya bayılıyorum. Sanki siz beni okuyorsunuz; ben de
sizi kabul etmişim gibi. İçerisinde Lan olan cümleleri de çok seviyorum. Neyse
konumuz bu da değil
Yazmaya
üşenmeme çok üzülüyorum. Bir anda üzerime çullanan kelimeleri bir el, bir
kalem, bir bardak hareketi ile
uzaklaştırdığım her zamanın sonrasında kendimi üzülürken buluyorum. Bilenler
bilir; gönlünüze kalem, kelam temas ederse hayat hiçbir zaman eskisi gibi
olmayacaktır. Her an kelimeler etrafınızı sarar. Bir kalem var ise yanınızda
asla yalnız kalmazsınız. Kelimeleri dizip hapsetmek için illa ki kâğıt
kullanacaksınız diye bir şey yok. Bu
paragrafı kendimi genelleyerek yazıyorum. Hatalı olabilirim eğer ki hatalıysam
tahmin edersiniz ki umurumda bile değil. Kelimeler sizi öyle bir ele geçirir;
size öyle bir yoldaş olurlar ki er yerde onları görürsünüz. Şaka yapmıyorum.
Dünyanın kelimelerden oluştuğunu bile fark edebilirsiniz, çevrenizde uçuşan hikâyeleri
er adımda görürsünüz. Dünyada sıkılmak artık size haramdır. Hele ki bir de okur
uyuşturucusuna bulaştıysanız işler kolay kolay eskisi gibi olmaz. Bu yollardan
geçtikten sonra yazmaya üşendiğim zaman çok üzülüyorum. Tabi siz de benim
düşündüğümü düşünüyorsunuz ( bu kısımlarda gülüyorum; siz, biz) “ Lan oğlum,
yazsana o zaman!”.
Eğer şu an varsanız, haklısınız.
Kendimce
bulduğum bahaneler, bazen kendiliğinden beni bulan bahaneler ve çeşitli
kombinasyonlar ile kalem ile arama engel koyduğum doğrudur. Ancak şöyle de bir
durum var ben artık üzülmek istemiyorum.r
